میکل‌آنجلو آنتونیونی

زمینه فعالیت : کارگردان، فیلم‌نامه نویس
تولد : ۲۹ سپتامبر ۱۹۱۲ / ۷ مهر ۱۲۹۱ایتالیا
مرگ : ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۷ / ۸ مرداد ۱۳۸۶ایتالیا
میکل‌آنجلو آنتونیونی ۲۹ سپتامبر ۱۹۱۲ - ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۷، فیلم‌نامه نویس و کارگردان ایتالیایی بود.

دیدگاه
بسیاری از فیلمنامه‌های فیلمهای آنتونیونی را یا خود نوشته یا در نوشتن آنها همکاری داشته‌است، که حال و هوای غربت، ملالت، شهوت بی عشق و ناتوانی انسان از ایجاد ارتباط در آنها مشترک است.
او مانند فدریکو فلینی به نئورئالیسم درونی معتقد بود. محتوای فیلم‌های او را اغلب اضطراب‌ها ، تردیدها و نگرانی‌ها ی بشر امروز و عدم توانایی او در برقراری رابطه معنوی با دیگران تشکیل می‌دهد. فیلم‌های وی آکنده از سکوت‌ها، خلاء‌ها و همه واکنش‌های انسان مضطرب و ناامید است.

در ایران
آنتونیونی در ۱۳۵۴ (۱۹۷۵) با حرفه خبرنگار به جشنواره جهانی فیلم تهران آمد و مورد استقبال کم‌نظیر علاقه‌مندان به آثارش در ایران قرار گرفت

فیلم‌شناسی
· مردم پو (۱۹۴۳)
· مردان غبار (۱۹۴۸)
· اولتر لوبلیو (۱۹۴۸)
· خرافات (۱۹۴۹)
· دروغ‌های عشق (۱۹۴۹)
· بومارزو (۱۹۴۹)
· خانه اشباح (۱۹۵۰)
· بند فالوریا (۱۹۵۰)
· داستان عشق (Cronaca di un Amore - (۱۹۵۰
· زنی بدون کاملیا (۱۹۵۳)
· شکست خورده (۱۹۵۳)
· عشق در شهر (۱۹۵۳)
· دوست دختر (۱۹۵۵)
· گریه (۱۹۵۷)
· نشانه رم (۱۹۵۹)
· ماجرا (L'Avventura - (۱۹۶۰
· شب (۱۹۶۱)
· کسوف (۱۹۶۲)
· صحرای سرخ (۱۹۶۴) - Deserto rosso
· سه چهره (۱۹۶۵)
· آگراندیسمان (۱۹۶۶)
· نقطه زابریسکی (۱۹۷۰)
· چونگ کو (۱۹۷۲)
· حرفه: خبرنگار (۱۹۷۵)
· راز اوبروالد (۱۹۸۱)
· شناسایی یک زن (۱۹۸۲)
· آنسوی ابرها (Beyond the Clouds - (۱۹۹۵ اروس (۲۰۰۴)